لیست مقالات موضوع علوم آسیب شناسی موثر در تولید و درمان بیماری ها
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - مروری بر ساختار پوست
امید زهتاب ور رضا خوشوقتی فخرالدین برقعیپوست، به عنوان سنگین‌ترین و گستردهترین ساختار بدن، حدود 20%-12% از وزن بدن را به خود اختصاص داده است (نسبت وزن پوست به وزن بدن در منابع گوناگون، متفاوت است). پوست به دو بخش اصلی اپی‌درم (روپوست) و درم (پوست) تقسیم می‌شود. در زیر درم، هیپودرم یا بافت زیرپوستی از نوع با چکیده کاملپوست، به عنوان سنگین‌ترین و گستردهترین ساختار بدن، حدود 20%-12% از وزن بدن را به خود اختصاص داده است (نسبت وزن پوست به وزن بدن در منابع گوناگون، متفاوت است). پوست به دو بخش اصلی اپی‌درم (روپوست) و درم (پوست) تقسیم می‌شود. در زیر درم، هیپودرم یا بافت زیرپوستی از نوع بافت همبند سست وجود دارد. عموما در تمام پستانداران این تقسیم بندی مشابه است اما تفاوت‌هایی نیز بین گونه‌های مختلف یافت می‌شود. پوست، عملکردهای مختلفی از جمله حفاظت، درک حواس، تنظیم دما و ... دارد. به صورت کلی، پوست در نواحی پشتی بدن و نواحی جانبی اندام‌ها ضخیم می‌شود و در سطح شکمی بدن و نواحی میانی اندام‌ها به نازک‌ترین حالت خود می‌رسد. پوست یک ناحیه ممکن است صاف و یا پر از چین باشد که به ساختار بافت پیوندی زیر آن برمیگردد. اپی‌درم از لایههای مختف بازال، خاردار، دانهدار، شفاف و کراتینه تشکیل شده است. درم از دو لایه پاپیلاری و رتیکولر تشکیل شده و حاوی تعداد زیادی رگ‌های خونی و لنفی و همچنین گیرندههای حسی و عصبی است. مو به عنوان یکی از ضمائم پوستی، دارای ساختاری بلند، نازک و الاستیک است که پوشش داخلی آن توسط اپی‌درم شکل می‌گیرد. پوشش خارجی مو که از جنس بافت همبند است، توسط درم ایجاد می‌شود. پدهای دست و پا نیز از تغییر بافت پوششی و پوست ایجاد شده که هم در اندام‌های قدامی و هم خلفی یافت می‌شوند. ساختارهای مختلف دیگری همچون شاخ و سم نیز از پوست مشتق می‌شوند. لایههای حفره شکمی از خارج به داخل به ترتیب شامل پوست، فاسیای سطحی بدنه، عضلات اسکلتی، فاسیای عمقی بدنه و سروز است. غشای سروزی شامل یک لایه مزوتلیومی است که از یک لایه سلول‌های سنگفرشی ساده و همچنین بافت همبند استروما ساخته شده است. جزييات مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - نقش التهاب در مدیریت زخم
محسن وهار نسیم قاسمیفاز التهابی اولین مرحله پاسخ طبیعی بدن در فرآیند التیام به جراحت است. بعد از ایجاد زخم اولیه رگ‌های خونی منقبض شده و لخته شکل می‌گیرد. به دنبال آن یک فرآیند هموستازی شکل گرفته و سپس به منظور عبور سلول‌های ضروری، آنتیبادی، گلبولهای سفید، فاکتورهای رشد، آنزیمها و سلول چکیده کاملفاز التهابی اولین مرحله پاسخ طبیعی بدن در فرآیند التیام به جراحت است. بعد از ایجاد زخم اولیه رگ‌های خونی منقبض شده و لخته شکل می‌گیرد. به دنبال آن یک فرآیند هموستازی شکل گرفته و سپس به منظور عبور سلول‌های ضروری، آنتیبادی، گلبولهای سفید، فاکتورهای رشد، آنزیمها و سلول‌های تغذیهای به منطقه زخم، رگ‌های خونی متسع میگردند. اریتما، گرما، ادم، درد و اختلالات عملکردی نشانههای بارز التهاب هستند که در این مرحله دیده می‌شوند. مدت زمان فاز التهابی معمولا چندین روز به طول میانجامد. جزييات مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - دو پدیده تشکیل بافت پوششی و جمع شدگی در مدیریت زخم‌های باز
وحید شهبازی نازنین سمیعیدو پدیده جمع شدگی و تشکیل بافت پوششی جدید که به عنوان مراحلی از فاز ترمیم در التیام زخم به وقوع می پیوندند نقش مهمی در بسته شدن محل آسیب دیده ایفا میکنند. جمع شدگی به کمک سلول‌های فیبروبلاست تغییر شکل یافته به نام میوفیبروبلاست شکل می‌گیرد و این سلولها با خاصیت کششی خ چکیده کاملدو پدیده جمع شدگی و تشکیل بافت پوششی جدید که به عنوان مراحلی از فاز ترمیم در التیام زخم به وقوع می پیوندند نقش مهمی در بسته شدن محل آسیب دیده ایفا میکنند. جمع شدگی به کمک سلول‌های فیبروبلاست تغییر شکل یافته به نام میوفیبروبلاست شکل می‌گیرد و این سلولها با خاصیت کششی خود محیط زخم را تنگ کرده و لبهها را به هم میرسانند و پس از تماس دو ناحیه سالم این روند متوقف میگردد. اپیتلیالیزاسیون هم با مهاجرت سلول‌های اپیتلیال در سطح زخم، ناحیه آسیب دیده را میپوشاند. این سلولها با ترشح آنزیمهایی مسیر حرکت خود در سطح زخم را باز کرده و بعد از رسیدن به سلول‌های مشابه متوقف می‌شوند و بدین ترتیب محل زخم پوشش یافته و مشکلاتی از جمله از دست دادن مایعات و ورود اجرام میکروبی به بدن مرتفع میگردند. جزييات مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - پاتوفیزیولوژی ترمیم زخم
حسین غلامی بهران زمانی راد سعید فرزاد مهاجریترمیم زخم همواره به عنوان یک مسئله مهم در طب بالینی مطرح بوده است. التیام بافتهای آسیب دیده از جمله پوست، پدیدهای فعال و پیچیده است که پس از آسیب بافتی به منظور بازسازی بافت آسیب دیده و با مداخله فاکتورهای سلولی و ملکولی متعدد انجام می‌شود. ناکارآمدی در ترمیم زخم بعد چکیده کاملترمیم زخم همواره به عنوان یک مسئله مهم در طب بالینی مطرح بوده است. التیام بافتهای آسیب دیده از جمله پوست، پدیدهای فعال و پیچیده است که پس از آسیب بافتی به منظور بازسازی بافت آسیب دیده و با مداخله فاکتورهای سلولی و ملکولی متعدد انجام می‌شود. ناکارآمدی در ترمیم زخم بعد از ضربه، جراحی و یا بیماریهای مزمن مثل دیابت، زندگی انسان و حیوان را تحت تاثیر قرار میدهد. درک بهتر چگونگی این فرآیند و به کارگیری آن در مدیریت درمان زخم، به منظور کمک به روند طبیعی ترمیم زخم ضروری به نظر می‌رسد. روند ترمیم زخم پوستی به صورت کلاسیک شامل سه فاز هموستاز و التهاب، تکثیر سلولی و نهایتا بلوغ و ریمودلینگ است که هر کدام از این مراحل در خلال وقوع ترمیم با یکدیگر همپوشانیهایی دارند. جزييات مقاله
