• فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - آخرین پیشرفت ها در جراحی های با حداقل تهاجم؛ مروری بر روش ها و تجهیزات نوین
        مهدیه  کاتبیان میر سپهر پدرام محمدیاسان بنگش محبوبه عبدی
        جراحی‌های با حداقل تهاجم یکی از مهمترین انقلاب‌ها در تاریخ جراحی به حساب می‌آیند و امروزه روش‌های مختلف این نوع جراحی در پزشکی و دامپزشکی بصورت وسیع مورد استفاده قرار می‌گیرد. با پیشرفت‌های اخیر در جراحی‌های با حداقل تهاجم، روش‌های جراحی متنوعی معرفی شده و همچنین ابزار چکیده کامل
        جراحی‌های با حداقل تهاجم یکی از مهمترین انقلاب‌ها در تاریخ جراحی به حساب می‌آیند و امروزه روش‌های مختلف این نوع جراحی در پزشکی و دامپزشکی بصورت وسیع مورد استفاده قرار می‌گیرد. با پیشرفت‌های اخیر در جراحی‌های با حداقل تهاجم، روش‌های جراحی متنوعی معرفی شده و همچنین ابزار نوینی هم ساخته شده‌اند. جراحی برداشت کیسه‌صفرا به روش لاپاروسکوپی متداولترین عمل جراحی از نوع جراحی‌های با حداقل تهاجم می‌باشد و بسیاری از جراحی‌های دیگر نیز به همین ترتیب معرفی شده‌اند. این مقاله به معرفی روش‌های جدید در زمینه جراحی‌های با حداقل تهاجم می‌پردازد. به کارگیری بیشتر این نوع از جراحی‌ها بستگی تام به گسترش تکنولوژی های جدید در این عرصه دارد. موفقیت روش‌های جراحی در درمان بیماری‌ها همواره با میزان درد و ترومایی که روش جراحی به بیمار وارد می کند سنجیده می‌شود. کم کردن همین دو عامل باعث گسترش و پیشرفت و تغییر روش‌های جراحی با حداقل تهاجم به طور اعم و جراحی‌های لاپاروسکوپی بصورت اخص در صده اخیر شده است. به عنوان مثال جراحی اندوسکوپیک از طریق منافذ طبیعی بدن و جراحی با حداقل تهاجم از طریق یک برش در دهه گذشته به عنوان روش های جدید جراحی‌های با حداقل تهاجم معرفی شده و در امروزه حال گسترش هستند و حداقل اسکار را به جا گذاشته و به بیمار ترومای اندکی وارد می کنند. ابداع جراحی‌های رباتیک با حداقل تهاجم، روش انجام جراحی‌های ستون مهره ها و روش‌های خونبندی مطمئن تر پیشرفت‌های دیگری هستندکه در این مقاله به آن‌ها پرداخته خواهد شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - آرتروسکوپی در دام‏های کوچک
        سمانه   قاسمی
        کاربرد جراحی‏های کم‏تهاجمی در دامپزشکی در حال افزایش است. آرتروسکوپی (Arthroscopy) یکی از روش‏ها به‏منظور تشخیص، درمان و مدیریت جراحات مفصلی است. بیماری‏های مفصلی از جمله مهم‏ترین عوامل لنگش در دام‏های کوچک به‏ویژه سگ‏ها است. آرتروسکوپی در مقایسه با آرتروتومی دارای مزای چکیده کامل
        کاربرد جراحی‏های کم‏تهاجمی در دامپزشکی در حال افزایش است. آرتروسکوپی (Arthroscopy) یکی از روش‏ها به‏منظور تشخیص، درمان و مدیریت جراحات مفصلی است. بیماری‏های مفصلی از جمله مهم‏ترین عوامل لنگش در دام‏های کوچک به‏ویژه سگ‏ها است. آرتروسکوپی در مقایسه با آرتروتومی دارای مزایایی است. جراحی آرتروسکوپی در دام‏های کوچک به‏منظور مدیریت جراحات مختلفی در مفاصل شانه (شولدر/Shoulder)، لگنی-رانی (Coxofemoral/hip)، آرنج (Elbow)، کارپ (Carpus) و تارس (Tarsus) استفاده می‏شود. آرتروسکوپی امکان مشاهده بهتر ساختارهای داخل مفصلی را فراهم می‏آورد. همچنین مراقبت‏های پس از عمل و دوره استراحت، درد و عفونت در مقایسه با آرتروتومی کمتر است. هدف از این مقاله مروری بر آرتروسکوپی در دام‏های کوچک است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - معرفی رهیافت ساده و کم تهاجمی برای دسترسی به فضای اپیدورال در مدل حیوانی گربه
        اسما  اسدیان محمدمهدی دهقان مجید مسعودی فرد آتنا سلیمی
        زمینه مطالعه: اگرچه مطالعات بسیاری برای بهبود راهکارهای مداخله در آسیب های نخاعی صورت گرفته است، همچنان درمان قطعی در دسترس نمی باشد. ایجاد یک مدل حیوانی برای دستیابی به درمان کارآمد ضروری می باشد. هدف: مطالعه حاضر برای معرفی یک رهیافت ساده و کم تهاجم جهت دسترسی به فض چکیده کامل
        زمینه مطالعه: اگرچه مطالعات بسیاری برای بهبود راهکارهای مداخله در آسیب های نخاعی صورت گرفته است، همچنان درمان قطعی در دسترس نمی باشد. ایجاد یک مدل حیوانی برای دستیابی به درمان کارآمد ضروری می باشد. هدف: مطالعه حاضر برای معرفی یک رهیافت ساده و کم تهاجم جهت دسترسی به فضای اپیدورال در مدل حیوانی گربه‌صورت گرفته است. روش کار: در این مطالعه برای ورود به کانال نخاعی با استفاده از کانولای استیل زنگ نزن از رهیافت پوست در ناحیه کمری-خاجی استفاده‌شده است. سی تی اسکن، ام آرآی، تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری برای تأیید قرارگیری کانولا در محل صحیح و عدم ایجاد آسیب عصبی استفاده شد. نتـایـج: نتایج ام آرآی تغییر معنی‌داری درشدت سیگنال ساختارهای عصبی در ناحیه کمری-خاجی متعاقب ورود سوزن نشان -نداد. نتایج حاصل از تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری نیز تأییدکننده این مسئله بودند. نتیجـه‌گیـری نهایی: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، رهیافت پوستی در ناحیه کمری-خاجی یک رهیافت ساده و کاربردی است که عوارضی به همراه ندارد و ایجاد آرتیفکت در نتایج ام آرآی نمی نماید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - القای پریتونیت عفونی با روش لیگاتور کردن سکوم و سوراخ کردن آن با الکتروکوتر به کمک لاپاروسکوپی در مدل حیوانی خرگوش
        مهدیه  کاتبیان میر سپهر پدرام مجید مسعودی فرد مهدی نصیری
        سپسیس یک سندرم است و درنتیجه پاسخ شدید بدن میزبان به تهاجم میکروارگانیسم‌های پاتوژن یا توکسین‌ها می‌باشد. علی‌رغم استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، مداخلات جراحی و مایع درمانی، همچنان سپسیس به عنوان یک عامل مرگ‌ومیر مهم در مراکز درمانی مطرح می‌باشد. برای شناخت این سندرم، چندی چکیده کامل
        سپسیس یک سندرم است و درنتیجه پاسخ شدید بدن میزبان به تهاجم میکروارگانیسم‌های پاتوژن یا توکسین‌ها می‌باشد. علی‌رغم استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، مداخلات جراحی و مایع درمانی، همچنان سپسیس به عنوان یک عامل مرگ‌ومیر مهم در مراکز درمانی مطرح می‌باشد. برای شناخت این سندرم، چندین مدل تجربی ازجمله، تجویز لیپوساکاریدها، پریتونیت بدنبال کارگزاری استنت در کولون صعودی، لیگاتور سکوم و سوراخ کردن آن و وارد کردن پاتوژن‌های باکتریایی به داخل محوطه بطنی، معرفی شده است. در این مطالعه از 8 خرگوش بالغ نر سفید نژاد نیوزیلند استفاده شده است. در گروه کنترل ( 4 خرگوش) لاپاروسکوپی اکتشافی انجام شده است، سکوم از قسمت پایین دریچه ایلئوسکال و با استفاده از یک پنس آتروماتیک از محل ورود تروکار بیرون کشیده شده است. سپس سکوم به شکم برگردانده شده و شکم به طور مرسوم بسته شده است. در گروه آزمایش ( 4 خرگوش): بعد از لاپاروسکوپی اکتشافی، سکوم لیگاتور شده و با استفاده از کوتر تک‌قطبی، سکوم از سطح آنتی‌مزانتریک تا مزانتریک سوزانده شده است. سپس سکوم به داخل شکم برگردانده شده و شکم به طور مرسوم بسته شده است. قبل و 24 ساعت بعد از جراحی، ضربان قلب، دمای مقعدی و تعداد تنفس خرگوش‌ها اندازه‌گیری شده است. 24 ساعت بعد از جراحی، سونوگرافی از محوطه بطنی انجام شده است. بعد از 24 ساعت،CBC و کشت از مایع بطنی گرفته شده است. آنالیز استاتیک افزایش معنی‌دار فند خون را در گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل را نشان می‌دهد. علاوه براین نتایج کشت مایع بطنی در تمام خرگوش‌های گروه آزمایش مثبت بوده است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - بررسی تاثیر انواع مختلف کانولا و همچنین اندازه ی اولیه ی برش, بر روی پوست و بافت های زیرین آن طی جراحی های لاپاروسکوپیک در مدل حیوانی سگ
        مهدیه  کاتبیان محمد  حجازی روجا ابراهیمی جلال رضایی حسین مرجان مهر حسین عاشق فرناز محمودزادگان حسام الدین اکبرین
        با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه‌ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا چکیده کامل
        با وجود انجام مطالعات فراوان بر تاثیرات انواع تروکار بر التیام زخم در جراحی های لاپاروسکوپی, تا به حال تاثیر بدنه ی کانولا در هیچ مطالعه‌ای مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه انجام شد تا مشخص شود که زخم حاصل از کدام نوع کانولا با التیام بهتری همراه است و اینکه آیا اندازه‌ی برش محل پرت تاثیری بر پروسه التیام آن دارد؟ دراین مطالعه از ۵ سگ ماده‌ی نژاد مخلوط استفاده شد. ۶ تروکار به دیواره شکم هر سگ وارد شد و گروه‌های مطالعه به این صورت تشکیل شدند: 10 ورود کانولای رزوه دار در برش ۷ میلی متری ( گروه A ) , 10ورود کانولای زروه دار در برش ۱۰ میلی متری (گروه B ) و 10 ورود کانولای صاف و برش ۱۰ میلی متری ( گروهC ). مقایسه‌ی ماکروسکوپیک و هیسوپاتولوژیک گروه A و B نشان دهنده وسعت بالاتری از آسیب به لایه‌ی پوستی و عضلانی شامل تغییرات دژنراتیو و نکروز و همچنین از دست رفتن بیشتر لایه‌ی صفاتی در گروه A در مقایسه‌ی B بود. مقایسه‌ی هیستوپاتولوژیک دو گروه B و C نشان دهنده‌ی خونریزی شدیدتری در لایه های درمان و تغییرات التهابی بیشتر در گروه B نسبت به C بود. این مطالعه نشان داد که برش‌هایی با طولی کمتر از قطر بدنه‌ی خارجی کانولا تاثیری آسیب زننده بر بافت اطراف محل برش دارند. علاوه بر این مشخص شد کانولاهای زروه دار می توانند اثراتی منفی برای بافت اطراف خود داشته و نسبت به کانولاهای صاف آسیب زننده تر هستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - مقایسه بین چهار روش استفاده از لیگاشور، التراسوند، خونبندی دو قطبی و لیگاتور در جراحی لاپاروسکوپی برداشت تخمدان در سگ
        محمدیاسان بنگش میر سپهر پدرام ساناز بنی فضل محمد ملازم مریم ایران منش فریبا خاکی یزدان آریازند
        مقدمه: برداشت تخمدان به روش لاپاروسکوپی یکی از روش های معمول عقیم سازی سگ های جوان محسوب می شود. با توجه به وجود روش های مختلف برای خونبندی عروق پایه تخمدان، مطالعه حاضر به منظور معرفی روشی آسان، سریع و در عین حال ایمن و با حداقل عوارض جانبی و آسیب به بیمار انجام شده اس چکیده کامل
        مقدمه: برداشت تخمدان به روش لاپاروسکوپی یکی از روش های معمول عقیم سازی سگ های جوان محسوب می شود. با توجه به وجود روش های مختلف برای خونبندی عروق پایه تخمدان، مطالعه حاضر به منظور معرفی روشی آسان، سریع و در عین حال ایمن و با حداقل عوارض جانبی و آسیب به بیمار انجام شده است. مواد و روش کار: 9 قلاده سگ در سه گروه 2 تایی (گروه های لیگاشور، التراسوند و لیگاتور) و یک گروه سه تایی (خونبند دوقطبی)، تقسیم شدند. شاخص هایی چون زمان جراحی، مجموع زمان خونبندی تخمدان ها و وجود یا عدم وجود خونریزی حین جراحی لحاظ شد. یک روز و هفت روز بعد از عمل با التراسونوگرافی محوطه شکمی بررسی شد. و در روز هفتم ارزیابی های کالبد گشایی بین گروه ها به صورت ماکروسکوپیک (وجود چسبندگی، آسیب حرارتی به بافت ها و سایر موارد غیر طبیعی مرتبط به روش خونبندی) و میکروسکوپیک (ارزیابی آسیب حرارتی به انتهای شاخ رحم ) انجام شد. نتایج: مدت زمان جراحی در دو روش استفاده از لیگاشور و التراسوند به طرز معنی داری از خونبند دوقطبی کمتر بود (P<0.05). کمترین میزان چسبندگی به ترتیب برای گروه التراسوند و لیگاشور (بدون تفاوت معنی دار) بود که به طرز معنی داری کمتر از گروه خونبند دو قطبی بود(P<0.05). بررسی های میکروسکوپیک شاخ رحم آسیب حرارتی شدید در گروه لیگاشور و خونبند دوقطبی را در مقایسه با التراسوند نشان داد(P<0.05). بحث: استفاده از اسکالپل التراسوند در جراحی برداشت تخمدان به روش لاپاروسکوپی در قیاس با سایر روش ها به دلیل آسیب حرارتی حداقلی به بافت های مجاور و کاهش میزان چسبندگی توصیه می گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - جداسازی و تعیین مقاومت آنتی¬بیوتیکی سالمونلا و استافیلوکوکوس جدا شده از جیره غذایی سگ و گربه
        ابراهیم  جانمحمدی فیروز مهدی  شریفی سلطانی عاطفه   بزرگی
        آلودگی باکتریایی و استفاد گسترده از آنتی بیوتیک ها، منجر به ظهور باكتري های مقاوم به آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این مطالعه، جداسازی سالمونلا و استافیلوکوکوس از جیره غذایی مورد استفاده برای سگ و گربه و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد. 50 نمونه جیره غذایی خشک چکیده کامل
        آلودگی باکتریایی و استفاد گسترده از آنتی بیوتیک ها، منجر به ظهور باكتري های مقاوم به آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این مطالعه، جداسازی سالمونلا و استافیلوکوکوس از جیره غذایی مورد استفاده برای سگ و گربه و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها می باشد. 50 نمونه جیره غذایی خشک سگ و گربه در سال 1398 جمع آوری شدند. جهت جداسازی سالمونلا، از کشت در محیط سلنیت F مایع، بیسموت سولفید،گزیلوز – لیزین – دزوکسی کولات و کروم سالمونلا آگار و جهت تشخیص استافیلوکوکوس، بردپارکر و مانیتول سالت آگار استفاده شد. تست آنتی بیوگرام با روش انتشار از دیسک انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS ، آزمون مجذورکای و تی -مستقل صورت گرفت (05/0≥p). آلودگی به سالمونلا و استافیلوکوکوس به ترتیب در غذای سگ 72% و 20% و در غذای گربه به ترتیب 26% و 80% بود. میزان 100% از غذا خشک فله ای گربه آلوده به سالمونلا و استافیلوکوکوس و 100% از نمونه های غذای فله ای خشک سگ به سالمونلا آلوده بودند. 100% از سویه های سالمونلا نسبت به تمامی آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. بین میزان آلودگی باکتریایی و نوع جیره غذایی را بطه معنا داری وجود داشت (05/0≥p ). وجود باکتری ها همراه با مقاومت آنتی بیوتکی در این تحقیق مشخص شد. رعایت اصول بهداشتی و ارزیابی های میکروبی جهت کنترل و پیشگیری از آلودگی مواد غذایی به باکتری ها لازم است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - جایگاه پلاسمای غنی از پلاکت(PRP) در درمان استئوآرتریت سگ سانان
        نیلوفر  صیدی علی قشقایی
        استئوآرتریت بیماری دژنراتیو مفصل است که همراه با کاهش تدریجی ماتریکس خارج سلولی درغضروف مفصلی و استخوان و از دست دادن عملکرد مفصل می باشد. این بیماری در طیف وسیعی از حیوانات، منجمله در سگ سانان گزارش شده است. در طی سالیان متمادی روش های درمانی مختلف و متنوعی برای بیماری چکیده کامل
        استئوآرتریت بیماری دژنراتیو مفصل است که همراه با کاهش تدریجی ماتریکس خارج سلولی درغضروف مفصلی و استخوان و از دست دادن عملکرد مفصل می باشد. این بیماری در طیف وسیعی از حیوانات، منجمله در سگ سانان گزارش شده است. در طی سالیان متمادی روش های درمانی مختلف و متنوعی برای بیماری معرفی و بکار گرفته شده است. هدف این نوشتار بررسی جایگاه پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در درمان استئوآرتریت سگ سانان می باشد. پی آر پی پلاکت های تغلیظ شده حاصل از پلاسمای خون خود حیوان است که می توان آن را در محل آسیب دیده تزریق کرد و یا به صورت لخته فیبرینی غنی از پلاکت (PRFC) به-عنوان داربست و منبعی برای آزاد سازی فاکتورهای رشد استفاده نمود. این فاکتورهای رشد بیان سیتوکین های التهابی را کاهش می دهند و به علاوه تکثیر و تمایز سلول ها را تحریک می کنند. استفاده از PRP در دامپزشکی در درمان آسیب های تاندون/لیگامنت و استئوآرتریت گزارش شده که اکثر موارد مربوط به اسب بوده است و شواهد در مورد استفاده از PRP در سگ-سانان اندک است و نتایج متناقضی هم در استفاده از آن گزارش شده است. به همین جهت نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد. به طور خلاصه، به نظر می رسد PRP در درمان برخی از شرایط ارتوپدی، ایمن و بالقوه مفید باشد. داده های آزمایشگاهی و نتایج بالینی در سایر گونه ها دلگرم کننده است. بنابراین هرچند با توجه به شواهد موجود، پیش بینی استفاده بالینی PRP در استئوآرتریت سگ سانان چندان آسان نیست ولی می تواند امیدوارکننده باشد. پرونده مقاله