-
-
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - مدیریت زخم در اندامهای حرکتی اسب
عباس رئیسی خسرو صفریکنترل و درمان زخمهای موجود در اندامهای حرکتی اسبها به دلیل گردش خون ضعیف، حرکات مفصلی و حداقل بافت نرم بین پوست و استخوان، میتواند بسیار دشوار باشد و همواره خطر آلودگی از محیط نیز وجود دارد. زخمهای اندامهای حرکتی به طور معمول در اسبها اتفاق میافتد و درمان میتواند برای چکیده کاملکنترل و درمان زخمهای موجود در اندامهای حرکتی اسبها به دلیل گردش خون ضعیف، حرکات مفصلی و حداقل بافت نرم بین پوست و استخوان، میتواند بسیار دشوار باشد و همواره خطر آلودگی از محیط نیز وجود دارد. زخمهای اندامهای حرکتی به طور معمول در اسبها اتفاق میافتد و درمان میتواند برای اسبداران و دامپزشکان مشکل ساز باشد. همچنین مراقبت از این زخمها معمولا هزینه بر، سخت و زمانبر است. در این مقاله با مروری مختصر بر زخمها، ارزیابی زخم و شیوههای درمان تلاش میشود تا اثربخشی شیوههای مدیریت درمانی زخمها به حداکثر ممکن افزایش یابد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - لیگامان های اندام حرکتی اسب، آسیب ها و درمان آن
رحیم محمدی فرشید داوودیاختلالات و مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی از مواردی هستند که به شدت روی کارایی اسب تاثیر می گذارند و سبب ساز لنگش هستند. تشخیص، اقدامات مدیریتی و درمانی به موقع، سبب بهبود پیش آگهی حاصل از درمان خواهد شد. آسیب به لیگامان های ساختار معلقه که شامل لیگامان های معلقه و چکیده کاملاختلالات و مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی از مواردی هستند که به شدت روی کارایی اسب تاثیر می گذارند و سبب ساز لنگش هستند. تشخیص، اقدامات مدیریتی و درمانی به موقع، سبب بهبود پیش آگهی حاصل از درمان خواهد شد. آسیب به لیگامان های ساختار معلقه که شامل لیگامان های معلقه و لیگامان های کنجدی دیستال می باشند از مهم ترین آسیب های لیگامانی اندام های حرکتی به حساب می آیند. علیرغم پیشرفت های صورت گرفته و مراقبت هایی که از اسب ها به عمل می آید اما همچنان آسیب های لیگامان ها رخ می دهند. در این مقاله به بررسی انواع مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی، سبب شناسی، علائم بالینی، معاینه، تشخیص، درمان و پیش آگهی می پردازیم. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - نگاهی تازه به آخرین روش های درمانی ترمیمی و مکمل در آسیب های اندام حرکتی اسب های ورزشی: با تاکید بر ضایعات بافت نرم
امیر زکیان فرشید داوودیامروزه با توجه به فشردگی بالای مسابقات ورزشی و بروز آسیب های بیشتر، نقش طب ورزشی در به حداقل رساندن طول دوره درمان و برگشت دام به عملکرد قبلی با حداکثر توان پر رنگ تر از قبل شده است. روش های درمانی غیر رایجی برای این امر به کار بسته می شود، اما مورد پذیرش همه پزشکان و د چکیده کاملامروزه با توجه به فشردگی بالای مسابقات ورزشی و بروز آسیب های بیشتر، نقش طب ورزشی در به حداقل رساندن طول دوره درمان و برگشت دام به عملکرد قبلی با حداکثر توان پر رنگ تر از قبل شده است. روش های درمانی غیر رایجی برای این امر به کار بسته می شود، اما مورد پذیرش همه پزشکان و دامپزشکان در سراسر دنیا نمیباشد. باید طب مکمل یا جایگزین را نوعی روش درمانی دانست که در دنیای پزشکی امروز قرار ندارد و یا حتی ثبت نشده است، اما برخی از افراد و جوامع از آن به عنوان بهترین روش درمانی یاد می‌کنند و برای آن شاخه‌ها و زیر مجموعه‌هایی حرفه ای تعریف می‌نمایند. اما شاخه غیر مرسوم دیگری جهت درمان بیماری ها طب ترمیمی یا بازساختی است. در سال های اخیر، پیشرفت هایی در بیولوژی سلولی، ایمونولوژی ژنتیک و رشته های دیگر، موجب شده پزشکی ترمیمی بتواند مراقبت های بهداشتی را به طور اساسی تغییر دهد. از جمله وظایف سازمانهای دولتی و بین المللی که در امر بهداشت و درمان فعالیت دارند این است که اطلاع رسانی درست و آگاهی بخشی مناسبی نسبت به تمام رشته های طب مکمل و ترمیمی برای درمانگران و مالکین اسب-ها ایجاد کنند تا هر فرد پس از بررسی و مشاوره گرفتن، به فراخور نیاز و مشکلات خود از این شاخه های طب استفاده کند. در سالیان اخیر پیشرفت-های شگرفی در زمینه این دو شاخه طب غیر مرسوم در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی در سطح آکادمیک و مجامع علمی دامپزشکی به خصوص در شاخه طب ورزشی ایجاد شده است پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - آسیب‌های رباط و مدیریت آن در اندام خلفی سگ‌ها
رامین مظاهری خامنه محمدمهدی گوران سید سیاوش قریشیآسیبهای رباط یکی از جراحات شایع در دام‌های کوچک می‌باشد. این جراحات می‌توانند باعث ایجاد درد ناگهانی، لنگش و حتی عدم تحمل وزن شوند. تشخیص به‌موقع و اقدامات درمانی سریع، احتمال موفقیت درمان را بسیار بالا می‌برد. جراحات مزمن معمولا پاسخ مناسبی به درمان نمی‌دهند و پیش‌آگه چکیده کاملآسیبهای رباط یکی از جراحات شایع در دام‌های کوچک می‌باشد. این جراحات می‌توانند باعث ایجاد درد ناگهانی، لنگش و حتی عدم تحمل وزن شوند. تشخیص به‌موقع و اقدامات درمانی سریع، احتمال موفقیت درمان را بسیار بالا می‌برد. جراحات مزمن معمولا پاسخ مناسبی به درمان نمی‌دهند و پیش‌آگهی درمان را ضعیف می‌کنند. آسیب به رباط‌های صلیبی و به دنبال آن آسیب به رباط‌های کولترال از شایع‌ترین جراحت‌های مفصل زانو می‌باشد. راه‌های زیادی برای تشخیص و تایید این آسیب‌ها وجود دارد؛ که از جمله‌ی آنها می‌توان به اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی اشاره کرد. راه‌کار‌های زیادی جهت تشخیص و درمان جراحت‌های رباط در مطالعات پیشین ارائه شده است که در طی این مطالعه سعی شده است که به بخشی از آنها اشاره شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - روشهای بی¬حسی موضعی بخش انتهای اندامها در گاو
محمد علی صادقی سمانه قاسمیگاوها معمولا مقید سازی فیزیکی را تحمل می کنند بنابراین، بسیاری از روش های درمانی و جراحی شامل جراحی های اندام حرکتی را می توان با استفاده از ترکیب آرام بخشی ملایم و بی حسی موضعی یا ناحیه ای انجام داد. این روش ها از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می کنند و نسبتا ساده چکیده کاملگاوها معمولا مقید سازی فیزیکی را تحمل می کنند بنابراین، بسیاری از روش های درمانی و جراحی شامل جراحی های اندام حرکتی را می توان با استفاده از ترکیب آرام بخشی ملایم و بی حسی موضعی یا ناحیه ای انجام داد. این روش ها از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می کنند و نسبتا ساده و ارزان با عوارض جانبی کم هستند. بی حسی موضعی یا ناحیه ای شامل تزریق داروی بی حسی است که از بین رفتن حس را در یک بخش از بدن فراهم می آورد. استفاده مناسب از بی حسی های موضعی ابزاری مهم جهت انجام روش های درمانی و جراحی در اندام های حرکتی گاو است. مهم است که بی حسی موضعی بی دردی کافی را برای کنترل درد فراهم آورد. لیدوکایین معمول ترین داروی بیحسی موضعی است که در گاو استفاده می شود. چندین روش بی حسی موضعی و ناحیه ای شامل بی حسی عصبی، بی حسی حلقوی، بی حسی چهار نقطه ای و بی حسی ناحیه ای سیاهرگی برای بخش پایینی اندام ها در گاو وجود دارد. در بی حسی ناحیه ای، داروی بی حسی نزدیک یک عصب خاص تزریق می شود در حالی که بی حسی حلقوی با تزریق داروی بی حسی به صورت دورتادور انجام می شود. در بی حسی چهار نقطه ای، داروی بی حسی در چهار نقطه بهمنظور بی حس کردن بخش پایینی اندام از پسترن به سمت پایین تزریق می شود. در بی حسی ناحیه ای سیاهرگی، داروی بی حسی به صورت داخل سیاهرگی از طریق یک کاتاتر، پس از قرار دادن تورنیکت دورتادور اندام تزریق می شود. توجه به حجم داروی بی حسی موضعی جهت پیشگیری از اثرات سمی این داروها ضروری است. در این مقاله، معمول ترین روش های بی حسی موضعی در بخش انتهایی اندام ها گاو شرح داده می شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - دررفتگی کشکک در سگ ها
علیرضا شیخ زاده امین بیغم صادقدررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. د چکیده کاملدررفتگی کشکک یکی از مشکلات رایج ارتوپدی در سگ هاست. هم سگ های نژاد کوچک و هم سگ های نژاد بزرگ می توانند درگیر بشوند، همچنین این بیماری در گربه ها نیز ممکن است دیده بشود. دررفتگی به سمت میانی نسبت به سمت جانبی رایج تر است و معمولا در سگ های نژاد کوچک تشخیص داده می شود. دررفتگی کشکک بر اساس شدت تغییرات اتفاق افتاده، به 4 گرید مختلف تقسیم بندی می شود. دررفتگی کشکک یک اختلال مادرزادی یا وابسته به رشد است، اما می تواند بطور ثانویه در اثر ضربه ( که منجر به پاره شدن یا کش آمدن کپسول مفصل و بافت های اطرافی و بی ثباتی رانی-کشککی حاصله) نیز رخ بدهد. تشخیص بر اساس شواهد بالینی بی ثباتی کشکک است، اما تصویربرداری تشخیصی نیز برای بررسی میزان بدشکلی های استخوانی و همچنین تعیین مناسب ترین روش درمان نیاز است. علائم بالینی می تواند از یک سگ تا سگ دیگر تفاوت داشته باشد و صرفا تا حدودی مرتبط با میزان بد شکلی های استخوانی همزمان می باشد. لنگش می تواند پیوسته یا متناوب باشد. درمان جراحی شامل تکنیک هایی است که در بافت نرم و بافت استخوانی قابل انجام می باشد، اما در بیشتر کیس ها ترکیبی از هر دو روش برای اصلاح دررفتگی بکار برده می گردد. نرخ مشکلات بعد از عمل معمولا پایین است و از جمله متداول ترین مشکلات بعد از عمل دررفتگی مجدد و همچنین مشکلات مربوط به ایمپلنت می باشد. پیش آگهی درمان بطور کلی مطلوب است و در عمده بیماران، بعد از عمل، اندام به فعالیت طبیعی خود باز میگردد. این مقاله به توصیف دررفتگی کشکک در سگ ها، شامل تظاهر بالینی، تشخیص و گزینه های درمانی موجود می پردازد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - معاینه ارتوپدی اندام خلفی در دام کوچک
حمیدرضا مسلمی مهشید فرمندلنگش یک مشکل رایج در حیوانات کوچک است. در بیشتر موارد، اندام آسیب دیده شناسایی می شود، اما منشاء دقیق آن در اندام می تواند نامشخص و چالش برانگیز باقی بماند. معاینه ارتوپدی نقش مهمی در تعیین محل لنگش، تشخیص علت و یافتن درمان مناسب دارد. تشخیص زود هنگام مشکلات اسکلتی- عضل چکیده کامللنگش یک مشکل رایج در حیوانات کوچک است. در بیشتر موارد، اندام آسیب دیده شناسایی می شود، اما منشاء دقیق آن در اندام می تواند نامشخص و چالش برانگیز باقی بماند. معاینه ارتوپدی نقش مهمی در تعیین محل لنگش، تشخیص علت و یافتن درمان مناسب دارد. تشخیص زود هنگام مشکلات اسکلتی- عضلانی، برای بکارگیری درمان مناسب یا استفاده از روش های پیشگیرانه در اوایل پیشرفت بیماری، حیاتی است. معاینه کامل ارتوپدی باید برای هر بیمار با علائم ناهنجاری های اسکلتی عضلانی انجام شود. یک رویکرد سیستماتیک در معاینه ارتوپدی برای اطمینان از ارزیابی تمام ساختارها و از دست نرفتن بخشی از آن مهم است. هدف از معاینه ارتوپدی ارزیابی بیمار از نظر وجود یا عدم وجود بیماری و شناسایی علت ایجاد آن است. معاینه ارتوپدی شامل اخذ تاریخچه، مشاهده راه رفتن، تحلیل و ارزیابی گام و معاینه بالینی بیمار می باشد. قبل از شروع معاینه بالینی، سابقه لنگش، تشخیص و درمان های قبلی و میزان تأثیر آنها، وجود هر بیماری سیستمیک دیگر و رژیم غذایی باید ثبت شود. همچنین زمان شروع و علل احتمالی لنگش و زمان پیشرفت آن، به تشخیص بهتر کمک می کند. مشاهده راه رفتن بیمار با سرعت های مختلف و از جهت های متفاوت بسیار مهم است. مشاهده بالا و پایین رفتن بیمار از پله و سطح شیب دار نیز می تواند مفید باشد. درک حرکت و راه رفتن برای تشخیص بسیاری از مشکلات اسکلتی- عضلانی و عصبی ضروری است. قبل از هر گونه معاینه ارتوپدی یا عصبی، ارزیابی راه رفتن باید انجام شود. ارزیابی راه رفتن می تواند برای روشن ساختن این نکته که کدام اندام تحت تاثیر قرار گرفته، مفید باشد. در نهایت اقدام به انجام معاینه بالینی ارتوپدی در حیوان می شود. در این مقاله به نحوه معاینه بالینی سیستماتیک در اندام حرکتی خلفی پرداخته می شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - معاینه ارتوپدی اندام قدامی در دام کوچک
حمیدرضا مسلمی نوید احسانی پور فائزه عمارلولنگش یک مشکل شایع در طب حیوانات کوچک است. از آنجایی که حیوانات به خصوص سگ ها، بیشتر وزن خود را توسط اندام-های قدامی تحمل می کنند، معاینه اندام حرکتی قدامی ضروری بنظر می رسد. تشخیص و درمان لنگش در اندام قدامی اغلب می-تواند چالش برانگیز باشد. بیماران، معمولاً درد آشکاری ر چکیده کامللنگش یک مشکل شایع در طب حیوانات کوچک است. از آنجایی که حیوانات به خصوص سگ ها، بیشتر وزن خود را توسط اندام-های قدامی تحمل می کنند، معاینه اندام حرکتی قدامی ضروری بنظر می رسد. تشخیص و درمان لنگش در اندام قدامی اغلب می-تواند چالش برانگیز باشد. بیماران، معمولاً درد آشکاری را در ملامسه نشان نمی دهند بنابراین تشخیص ضایعه به راحتی امکان پذیر نمی باشد. بررسی علت لنگش و مکان‌های آناتومیکی ضایعه، بر اساس سن، نژاد و سبک زندگی حیوان متفاوت است. بنابراین، معاینه سیستماتیک ارتوپدی برای اطمینان از ارزیابی تمام ساختارها و از دست نرفتن بخشی از آن مهم است. معاینه ارتوپدی شامل اخذ تاریخچه، مشاهده راه رفتن، تحلیل و ارزیابی گام و معاینه بالینی بیمار می باشد. در ابتدا سابقه لنگش، تشخیص و درمان های قبلی و میزان تأثیر آنها، وجود هر بیماری سیستمیک دیگر و رژیم غذایی باید ثبت شود. ارزیابی راه رفتن بیمار در سطوح صاف و شیب دار و با سرعت های مختلف به فهمیدن اینکه کدام اندام حرکتی دچار لنگش شده است، کمک می-نماید. مطالعه و تجزیه تحلیل حرکت حیوان اقدام بسیار مهمی در تعیین هرگونه آسیب و ناهنجاری اندام محسوب می شود به گونه ای که هر نوع راه رفتن غیر طبیعی لنگش نامیده می شود که می تواند ناشی از آسیب های عصبی یا اسکلتی-عضلانی نظیر نقایص ارثی، مادرزادی، رشدی، تروما و عفونت در آن اندام باشد. در نهایت اقدام به انجام معاینه بالینی ارتوپدی در حیوان می شود. معاینات ارتوپدی اندام ها باعث ایجاد درد در حیوانات سالم نمی‌گردد بنابراین بروز درد در معاینه، نشانه هایی را در مورد محل ضایعه بیان می کند. ابتدا سمت طبیعی و به نظر سالم را بررسی نموده تا حیوان آرام شود و پاسخ های فردی به معاینات خاص مشخص گردد. بنابراین در این مقاله به نحوه معاینه بالینی سیستماتیک در اندام حرکتی قدامی پرداخته می شود. پرونده مقاله
فهرست مقالات اندام
-
حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات رایمگ است.
حق نشر © 1403-1396