فهرست مقالات bone

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - مروری بر بیماری های ارتوپدی سگ ها و گربه های جوان
  عارف  قشقایی امین بیغم صادق
  20.1001.1.24235695.1402.10.1.1.9
  بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان، سیستم اسکلتی-عضلانی نابالغین را متأثر می‌کند و بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان در روندهای پاتولوژیک (مانند بیماری‌ها، سموم، تغذیه نامناسب، تروما) در این دوره ردیابی کرد. این بیماری‌ها مربوط به استخوان-ها و مفاصل در طول رشد اسکلتی پس از زا چکیده کامل

  بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان، سیستم اسکلتی-عضلانی نابالغین را متأثر می‌کند و بیشتر این بیماری‌ها را می‌توان در روندهای پاتولوژیک (مانند بیماری‌ها، سموم، تغذیه نامناسب، تروما) در این دوره ردیابی کرد. این بیماری‌ها مربوط به استخوان-ها و مفاصل در طول رشد اسکلتی پس از زایمان، عمدتاً در 26 هفته اول زندگی، شروع و ایجاد می‌شوند. این گروه از شرایط پاتولوژیک سگ های جوان و گربه ها از جمله بیماری های ارتوپدی مادرزادی و نوزادی، شامل بیماری هایی هستند که در دوره پیش از تولد یا در 3 تا 4 هفته اول زندگی رخ می دهد. در دوره رشد، مورفولوژی مفاصل تکامل می یابد استخوان ها نیز بالغ شده و به طول و شکل خود در حیوان بالغ می رسند. بیماری‌های ارتوپدی حیوانات جوان انحرافات این فرآیند های منظم هستند. این بیماری‌ها یک مشکل شایع در سگ‌ها و گربه‌ها هستند که می‌توانند درد و عدم راحتی قابل توجهی را ایجاد کنند. این بیماری‌ها می‌توانند استخوان‌ها، غضروف و مفاصل حیوانات جوان را تحت تأثیر قرار دهند و باعث لنگش، سفتی و مشکل در حرکت شوند. تشخیص زودرس و درمان برای کسب نتیجه موفق در این بیماری‌ها بسیار حائز اهمیت است. کلینیسین دامپزشک باید از نشانه‌ها و علائم این بیماری‌ها، شامل لنگش، درد مفاصل، تورم و مشکل در حرکت، آگاه باشد. آزمایش‌های تشخیصی مانند رادیوگرافی و آزمایش خون می‌توانند به تأیید تشخیص کمک کنند. با توجه نوع بیماری گزینه های درمانی متفاوت است و می تواند شامل داروها، جراحی یا مداخلات دیگر بوده و حتی ممکن است غیر قابل درمان باشند. پیشگیری نیز در کاهش خطر بیماری‌های ارتوپدی سگ‌ها و گربه‌ها جوان مهم است، با جلوگیری از جفت گیری و عقیم سازی حیوانات دارای اختلالات ژنتیکی می توان از ابتلا نسل بعدی به بیماری های ژنتیکی پیشگیری کرد. تغذیه، ورزش و مدیریت وزن مناسب نیز می‌تواند به توسعه سالم استخوان و مفصل در حیوانات جوان کمک کند. چکاپ های دوره‌ای دامپزشک نیز می‌تواند به شناسایی مشکلات بالقوه در زمان مناسب کمک کند و به مداخلات و درمان سریع منجر شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مقاله کوتاه: روند ترمیم ضایعات استخوانی و شکستگی به همراه روش‌ها و درمان مؤثر بر آن
  هانیه  یابنده عبدالحمید میمندی پاریزی علیرضا شیخ زاده
  20.1001.1.24235695.1402.10.1.9.7
  ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحت‌تأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها می‌توانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلول‌های غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگ‌ها، حساسیت به ورو چکیده کامل

  ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحت‌تأثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها می‌توانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلول‌های غضروفی یا استئوبلاست، تشکیل مویرگ‌ها، حساسیت به ورودی مکانیکی و غیره تأثیر بگذارد؛ بنابراین موضوع داروها و ترمیم شکستگی نه‌تنها شامل داروشناسی و ارتوپدی می‌شود، بلکه دامنه وسیعی را نیز شامل می‌شود. گام‌های ترمیم استخوانی بعد از آسیب استخوانی شامل: گام اول مرحله تورم، گام دوم ترمیم استخوان اولیه (طی 4 تا 21 روز بعد، دور استخوان شکسته کال ایجاد می‌شود. این مرحله، ماده‌ای به اسم کلاژن به‌تدریج جای لخته خون را می‌گیرد)، گام سوم ترمیم استخوان ثانویه (تقریباً دو هفته بعد از شکستگی، سلول‌هایی به اسم استئوبلاست دست‌به‌کار می‌شوند. این سلول‌ها باعث جوش‌خوردن استخوان جدید می‌شوند و مواد معدنی موردنیاز برای استحکام استخوان را تأمین می‌کنند) و گام چهارم مرحله بازسازی (این مرحله سلول‌هایی به نام استئوکلاست تغییر و تعدیل موردنیاز را انجام می‌دهند. این سلول‌ها هر استخوان اضافه‌ای را که در این مرحله ترمیم شکل‌گرفته تجزیه می‌کنند تا شکل استخوان به حالت عادی برگردد). امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها، سرعت‌بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی خودی یا غیر خودی استفاده می‌شود. استخوان پیوندی خودی علاوه بر مواد تحریک‌کننده التیام، حاوی سلول‌هایی است که واکنش‌های ایمنی را تحریک نمی‌کند و باعث انتقال بیماری‌های مسری نمی‌شود. در حال حاضر باتوجه‌به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل برای استفاده از پیوند استخوانی غیرخودی مثل آلوگرافت و زنوگرافت بیشتر شده است. هیدروکسی آپاتایت سینتیک، تری کلسیم فسفات و ترکیب هر دوی آن‌ها ازجمله مواد متداول برای پیوند استخوان هستند. هیدروکسی آپاتیت به‌عنوان داربست جهت رشد سلول‌های استخوان‌ساز کار می‌کند تارانتولا کوبنسیس عصاره‌ای است که به شکل وسیعی در درمان تومورها، آبله‌ها، سپتی سمی و بیماری‌های توکسمیک مورداستفاده قرار می‌گیرد. همچنین از دیگر موادی که به‌عنوان جایگزین استفاده می‌شود، پس از کاشت در محل ضایعات استخوانی، باعث القای تمایز سلول‌های مزانشیمی متمایزنشده موجود در محل ضایعه به سلول‌های غضروفی و یا سلول‌های استخوانی نابالغ و سرانجام ترمیم موفقیت‌آمیز نقایص می‌شوند. پرونده مقاله