اختلالات و مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی از مواردی هستند که به شدت روی کارایی اسب تاثیر می گذارند و سبب ساز لنگش هستند. تشخیص، اقدامات مدیریتی و درمانی به موقع، سبب بهبود پیش آگهی حاصل از درمان خواهد شد. آسیب به لیگامان های ساختار معلقه که شامل لیگامان های معلقه و چکیده کامل
اختلالات و مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی از مواردی هستند که به شدت روی کارایی اسب تاثیر می گذارند و سبب ساز لنگش هستند. تشخیص، اقدامات مدیریتی و درمانی به موقع، سبب بهبود پیش آگهی حاصل از درمان خواهد شد. آسیب به لیگامان های ساختار معلقه که شامل لیگامان های معلقه و لیگامان های کنجدی دیستال می باشند از مهم ترین آسیب های لیگامانی اندام های حرکتی به حساب می آیند. علیرغم پیشرفت های صورت گرفته و مراقبت هایی که از اسب ها به عمل می آید اما همچنان آسیب های لیگامان ها رخ می دهند. در این مقاله به بررسی انواع مشکلات لیگامان های اندام های حرکتی، سبب شناسی، علائم بالینی، معاینه، تشخیص، درمان و پیش آگهی می پردازیم.
پرونده مقاله
هر مورد سختزایی، مشکلی بالینی محسوب میشود که در صورت به کارگیری روشی صحیح میتوان آن را رفع نمود. تشخیص و درمان سختزایی نیازمند درک صحیح روند زایمان طبيعي و حساسیت نسبت به رفاه مادر و فرزند است. سختی تولد زمانی رخ میدهد که یا زورهای زایمانی ناکافی هستند، یا مجراي زا چکیده کامل
هر مورد سختزایی، مشکلی بالینی محسوب میشود که در صورت به کارگیری روشی صحیح میتوان آن را رفع نمود. تشخیص و درمان سختزایی نیازمند درک صحیح روند زایمان طبيعي و حساسیت نسبت به رفاه مادر و فرزند است. سختی تولد زمانی رخ میدهد که یا زورهای زایمانی ناکافی هستند، یا مجراي زایمانی اندازه و شکل مناسبی ندارد، یا قطر جنین نمیتواند از طریق مجراي زایمانی عبور کند، چون یا خیلی بزرگ است یا نحوه قرارگیری آن از عبور طبيعي آن جلوگیری به عمل ميآورد. رخداد سختزایی در تلیسهها ۳ تا ۱۰ برابر رخداد آن در گاوهای چند بار زایش )چه گاوهای گوشتی و چه شیری( است. عوامل خطر سختزایی شامل عدم تناسب میان جنین و مادر، قرارگیری غیر طبیعی جنین، استنوز فرج، واژن و یا سرویکس، پیچ خوردگی رحم هستند. پیشگیری از سختزایی به ویژه در تلیسههای زایش اول، عنصر مهمی در برنامه تولید مثلی موفق در همه مزارع پرورش گاو شیری یا گوشتی محسوب میشود و عوامل زیادی میتوانند در رخداد سختزایی نقش داشته باشند. حتی در زمانهایی که برنامههایی جهت محدود نمودن خطر سختزایی و رساندن آن به سطح قابل قبول وجود دارند (کمتر از ۱۵٪ برای تلیسه ها و کمتر از ۵٪ برای گاوها)، همچنان مواردی از سختزایی در گلههای گاو گوشتی و شیری رخ میدهند. یکی از مهمترین نیازمندیها برای مدیریت ایدهآل سختزایی این است که دامدار بداند چه زمانی مداخله کند یا تقاضای کمک داشته باشد.
پرونده مقاله