بیهوشی دامپزشکی علم نسبتاً جدیدی است که با استفاده از داروها و تکنیکهای مختلف، شرایط لازم (بیدردی، بیحرکتی، شلی عضلانی و احتمالاً فراموشی ) را برای انجام انواع پروسههای درمانی و جراحی در گونههای مختلف حیوانی فراهم مینماید (1 و 2) برای استفاده صحیح و ایمن از داروها چکیده کامل
بیهوشی دامپزشکی علم نسبتاً جدیدی است که با استفاده از داروها و تکنیکهای مختلف، شرایط لازم (بیدردی، بیحرکتی، شلی عضلانی و احتمالاً فراموشی ) را برای انجام انواع پروسههای درمانی و جراحی در گونههای مختلف حیوانی فراهم مینماید (1 و 2) برای استفاده صحیح و ایمن از داروهای آرامبخش، ضددرد، بیحسی و بیهوشی عمومی، داشتن اطلاعات کافی از آناتومی، فیزیولوژی و فارماکولوژی گونههای مختلف حیوانی ضروری است. دامهای کوچک (سگ و گربه) و اسب معمولترین گونههای ارجاعی به کلینیکهای دامپزشکی محسوب میشوند که برای انجام اعمال جراحی به انواع تکنیکهای آرامبخشی، بیحسی موضعی یا بیهوشی عمومی نیاز دارند. البته جراحیهای مختلف بر روی نشخوارکنندگان نیز انجام میشود اما به دلیل ملاحظات اقتصادی، عوارض متعدد بیهوشی عمومی (مانند نفخ و بالا آوردن مواد غذایی ) و هم چنین سهولت انجام جراحی در حالت ایستاده (به خصوص گاو)، بندرت از بیهوشی عمومی استفاده میشود. تفاوتهای عمدهای از نظر از آناتومی، فیزیولوژی، فارماکولوژی، اندازه جثه و خلق و خوی دامهای کوچک (سگ و گربه) و اسب وجود دارد که اطلاع از آنها برای ارائه یک بیهوشی مناسب و ایمن ضروری است. در این نوشتار سعی شده است برخی از اختلافات عمده، که باید قبل از برنامهریزی برای بیهوشی در این گونههای حیوانی مد نظر داد، مورد بحث قرار گیرد.
پرونده مقاله
گاوها معمولا مقید سازی فیزیکی را تحمل می کنند بنابراین، بسیاری از روش های درمانی و جراحی شامل جراحی های اندام حرکتی را می توان با استفاده از ترکیب آرام بخشی ملایم و بی حسی موضعی یا ناحیه ای انجام داد. این روش ها از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می کنند و نسبتا ساده چکیده کامل
گاوها معمولا مقید سازی فیزیکی را تحمل می کنند بنابراین، بسیاری از روش های درمانی و جراحی شامل جراحی های اندام حرکتی را می توان با استفاده از ترکیب آرام بخشی ملایم و بی حسی موضعی یا ناحیه ای انجام داد. این روش ها از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می کنند و نسبتا ساده و ارزان با عوارض جانبی کم هستند. بی حسی موضعی یا ناحیه ای شامل تزریق داروی بی حسی است که از بین رفتن حس را در یک بخش از بدن فراهم می آورد. استفاده مناسب از بی حسی های موضعی ابزاری مهم جهت انجام روش های درمانی و جراحی در اندام های حرکتی گاو است. مهم است که بی حسی موضعی بی دردی کافی را برای کنترل درد فراهم آورد. لیدوکایین معمول ترین داروی بیحسی موضعی است که در گاو استفاده می شود. چندین روش بی حسی موضعی و ناحیه ای شامل بی حسی عصبی، بی حسی حلقوی، بی حسی چهار نقطه ای و بی حسی ناحیه ای سیاهرگی برای بخش پایینی اندام ها در گاو وجود دارد. در بی حسی ناحیه ای، داروی بی حسی نزدیک یک عصب خاص تزریق می شود در حالی که بی حسی حلقوی با تزریق داروی بی حسی به صورت دورتادور انجام می شود. در بی حسی چهار نقطه ای، داروی بی حسی در چهار نقطه بهمنظور بی حس کردن بخش پایینی اندام از پسترن به سمت پایین تزریق می شود. در بی حسی ناحیه ای سیاهرگی، داروی بی حسی به صورت داخل سیاهرگی از طریق یک کاتاتر، پس از قرار دادن تورنیکت دورتادور اندام تزریق می شود. توجه به حجم داروی بی حسی موضعی جهت پیشگیری از اثرات سمی این داروها ضروری است. در این مقاله، معمول ترین روش های بی حسی موضعی در بخش انتهایی اندام ها گاو شرح داده می شود.
پرونده مقاله